Γεωπονία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τα προβλήματα που προκύπτουν κατά την καλλιέργεια της γης και της παραγωγής αγροτικών προϊόντων.O κ. Καμπιτακης Κωνσταντίνος είναι γεωπόνος και ασκεί το επάγγελμά του από το 1983. Η έδρα του βρίσκεται στο Ηράκλειο της Κρήτης και συνεργάζεται με όλη τη μεγαλόνησο αλλά και κατόπιν συνεννόησης με άλλες περιοχές της Ελλάδας. Ο κ. Καπιτάκης είναι Γεωργικός Σύμβουλος και πρόεδρος στο επιμελητήριο. Έχει συνεισφέρει με την πολύχρονη εμπειρία του στη γεωπονική και την προστασία του περιβάλλοντος. Αν θελήσετε τη γνώμη κάποιου ειδικού καλέστε τον κ. Καμπιτάκη. Η φύση βρήκε το γεωπόνο της!!!
Ως επιστήμη περιλαμβάνει όλες εκείνες τις πρακτικές και τις θεωρητικές γνώσεις που είναι απαραίτητες, για να γίνει δυνατή μια συστηματική καλλιέργεια, αλλά και για να αποδώσει και εμπορικά. Η γεωπονία, σαν αυτόνομος κλάδος, αναπτύχθηκε μετά το 19ο αιώνα. Παλιότερα αποτελούσε τμήμα των φυσικών επιστημών και της βιολογίας. Όταν όμως άρχισαν να αναπτύσσονται οι δύο αυτές επιστήμες σε βάθος και να πλουτίζουν τις γνώσεις τους, δημιουργήθηκε η ανάγκη να αποτελέσει ειδικό κλάδο, με δική της πια μεθοδολογία και δική της θεωρητική υπόσταση. Σύμφωνα με τον ορισμό που δόθηκε παραπάνω, η γεωπονία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη γεωργία. Σαν αρχή της γεωπονίας θα πρέπει να θεωρηθεί η συστηματική εκμετάλλευση της γης, με βάση πια τις επιστημονικές ανακαλύψεις και την επιστημονική πρόοδο και όχι την πείρα και την παράδοση. Η συμβολή της στην αύξηση της αγροτικής παραγωγής είναι σημαντική και αναμφισβήτητη. Αρκεί να αναφερθεί το γεγονός της παραγωγής σιταριού πώς γινόταν πριν από μερικά χρόνια και τι απόδοση είχε στο στρέμμα και πώς γίνεται σήμερα και τι απόδοση έχει. Μέσα στα τελευταία χρόνια μόνο η απόδοση κατά στρέμμα αυξήθηκε πάνω από 50% χωρίς παράλληλα να αυξηθούν και τα έξοδα παραγωγής που αντίθετα παρουσίασαν μείωση. Αυτό έγινε δυνατό, γιατί δημιουργήθηκαν νέες ποικιλίες σιταριού, αλλά και γιατί έχουν επεξεργαστεί νέες μέθοδοι και τρόποι καλλιέργειας. Η πρόοδος αυτή φυσικά δεν αφορά μόνο το σιτάρι, αλλά και όλα τα γεωργικά προϊόντα. Ένα ακόμη πειστικό παράδειγμα είναι η παραγωγή διάφορων λαχανικών, κυρίως εκτός εποχής, όπως λέμε. Αυτό έγινε δυνατό, γιατί μελετήθηκαν σωστά οι συνθήκες ανάπτυξης του κάθε φυτού, αλλά γιατί ακόμη μελετήθηκαν και οι συνθήκες που είναι απαραίτητες για να αναπτυχθεί το κάθε φυτό. Στη συνέχεια οι συνθήκες αυτές δημιουργήθηκαν μέσα σε μικρούς χώρους, τα θερμοκήπια, με αποτέλεσμα να έχουμε ντομάτες όλο το χρόνο. Η επιτυχία αυτή, χωρίς καμιά αμφιβολία, οφείλεται στην ανάπτυξη της γεωπονίας σαν ανεξάρτητης επιστήμης.
Tips για τη γη.
ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΙΠΑΝΣΗ
ΛΙΠΑΝΣΗ:
Είναι η χορήγηση από το έδαφος είτε από το υπέργειο μέρος των οργανικών ή ανόργανων λιπασμάτων στα φυτά, με σκοπό την άριστη θρέψη τους και την καλύτερη ποιοτική και ποσοτική παραγωγή προϊόντων.
Τα βασικά στοιχεία από άποψη ποσότητας της λίπανσης (Μακροστοιχεία) είναι το ʼζωτο (Ν), ο Φώσφορος (Ρ) και το Κάλι (Κ). Μια απλοϊκή προσέγγιση στην δουλειά που κάνει καθένα από τα τρία βασικά λιπαντικά στοιχεία στα Φυτά είναι:
ʼζωτο: Ανάπτυξη υπέργειου μέρους (Φύλλα,βλαστοί κτλ.)
Κάλι: Ανάπτυξη Καρπών
Τα στοιχεία που συνθέτουν την αξία ενός λιπάσματος είναι:
α. Η ποσότητα των θρεπτικών στοιχείων που περιέχει
β. Η μορφή στην οποία βρίσκονται τα στοιχεία (αφομοιωσιμότητα - διαλυτότητα)
γ. Η ύπαρξη ή όχι ιχνοστοιχείων.
